wtorek, 17 maja 2011

Oderwanie...

Dobra.. wena wraca, ale jest jeszcze na pokładzie samolotu.
W każdym razie wysyła już nikłe oznaki życia...
Pani M. siedzi sobie w pokoju z lustrem, kończy śniadanie.
Chciałaby napisać coś pozytywnego, bo przecież nie można być wiecznym smutasem.
Dlatego tylko o dobrych rzeczach będzie...

Londyn jest miastem, które zawsze dawało i daje jej energię.
Tam czas biegnie jak szalony. Nagle robi się czwartek i czas odjeżdżać...
A chciałoby się zostać... Nawet na zawsze...
Może dlatego, że wraca się do żółtego bloku w mieście na Ł...

W każdym razie pani M. i jej siostra nareszcie mogły spędzić mnóstwo czasu razem.
Codziennie dużo spacerowały, rozmawiały i zajadały się pysznymi potrawami.
Było mnóstwo śmiechu i trochę spotkań z różnymi ludźmi.
Pani M. na chwilkę zapomniała ile ma lat, że jest mamą, że wraca do swojego świata.
Pozwoliła sobie na odpoczynek psychiczny, na skupienie się tylko na sobie.
Po raz pierwszy grała w cymbergaja, przegrywała w bilarda a nawet wygrała różowe uszy królika (których notabene zapomniała zabrać).

Dokładnie tydzień temu pani M. błąkała się po centrum Londynu wdychając zapach miasta, delektując się widokami, słońcem i miękkością trawy... Ech.. gdyby można było cofnąć czas...









I na deser.. pani M. przegrywa w bilarda.....

9 komentarzy:

  1. Oj...Jak ja Cię dobrze rozumiem-niestety :(
    Mi też bardzo spodobało się to miasto...też chciałabym mieszkać tam razem z Moim Mężem...
    Gdy wyjeżdam boli mnie to ,że Tam Go zostawiam!
    Wszystkie te miejsce odwiedziliśmy :-)
    Napewno byłaś nad Tamizą nocą ?-Cudowny widok prawda ?
    I ten Park gdzie mieści się BACKINGAM PALAC jest ogromny i piękny :D
    ehhh.... teraz i mi zrobiło się smutno...
    Mamy co wspominać.Obie odpoczęłyśmy od życia codziennego...ja na chwilę też zapomniałam ,że jestem matką... czułam się jak zakochana nastolatka . Ale następnym razem będzie z nami K :)
    A Ty pomyśl by częsciej robić sobie takie wypadziki do Siostry :)
    A czy mozna wiedziec gdzie mieszka Twoja siostra ?
    Moj Mąż mieszka w UPTON PARK .

    Co do Zosi...tak Pokochałam ją :)
    A dziś dostałam zaproszenie od Jej mamy na urodzinki w sobotę. Ma być troszkę ludzi ,wiec niezrecznie bede sie czuła , ale cóz dziecku sie nie odmawia :)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Kojarzę tą stacje :)
    Do grudnia trochę czasu jest...moze wproś się na wakacje hihihi :D
    A może jak wróci do Polski to zatęskni za UK i ponownie wyjedzie :P

    OdpowiedzUsuń
  3. A no szkoda, że czasu cofnąć nie można... ale pozostaną Ci wspomnienia :)

    OdpowiedzUsuń
  4. jejku, tak fajnie opisujesz ten Londyn, może kiedyś uda mi się tam wybrać:)

    OdpowiedzUsuń
  5. hmm w sumie nie rozumiem trochę tej fascynacji Wielką Brytanią ale to pewnie dlatego że nie byłam nigdy w Londynie:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Pani M. ciągle w jakichś rozjazdach :)

    OdpowiedzUsuń
  7. miałam okazje tam jakiś czas być :) faktycznie mozna się zapomnieć :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ja zawsze przegrywam :(

    A co do Londynu, dla mnie jest swietny w malych dawkach. Kochalam to miasto przez pierwszy rok, drugi rok byl bardzo ciezki, trzeci - tylko plakalam bo wiekszosc czasu spedzalam w korkach (taka praca).

    Teraz w Londynie bywam tylko sluzbowo i jedyne za czym tesknie to londynskie parki. Ale ja zawsze taka bylam 'niemiastowa' i chyba na dluzsza mete jest mi wies pisana :)

    OdpowiedzUsuń
  9. hehehehe:) fantastyczne to zdjecie na dole:):) ja bylam w Londynie 3 miesiace i pokochalam go:D ach,hyde park i wiewiorki , te pyszne lody i w ogole ta beztroska!

    OdpowiedzUsuń

Jeśli pozostawisz swoją myśl, będzie mi bardzo miło :)